آموزش و پرورش یا دغدغه ملی!!!

حسین رمضان پور

فعال فرهنگی و عضو هیئت مدیره انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی :

متاسفانه شب گذشته باخبر شدیم یکی از پیش کسوتان عزیز فرهنگی و از همکاران گران قدر ما به دلیل تنگدستی و فشارهای سنگین مالی اقدام به ترک اجباری دنیا و خودکشی نموده اند تا بدین وسیله شاید بتوانند در آرامش ابدی به سر برده و از قبال فوت ایشان نیز شاید کسانی وجدان خواب آلوده شان بیدار شده و به خانواده های بازنشستگان فرهنگی و دیگر ارگان هایی که واقعا در شرایط بدی زندگی می کنند توجه لازم را بنمایند.

همان طور که مستحضر هستید فرهنگیان عزیز بعد از بازنشستگی از لحاظ حقوقی به شدت دچار تنگنا شده و با کاهش چشمگیر حقوقی به مبالغ بین یک میلیون تا یک میلیون و پانصد هزار تومان مجبورند اکتفا کرده و با این مبلغ ناچیز بعد از سی سال زحمت و ممارست گذران زندگی نمایند. 

 

اگر نیک بیاندیشیم خواهیم دید که در سن بازنشستگی بیشتر خانواده ها دارای فرزندان بزرگ دانشگاهی و یا در شرف ازدواج هستند که علاوه بر بزرگ شدن خانواده به لحاظ تعداد بعد از ازدواج فرزندان و رفت آمد بیشتر و افزایش مصرف مایحتاج زندگی ، هزینه هایی از قبیل هزینه ی تحصیل و ادامه تحصیلات دانشگاهی ،تهیه مخارج ازدواج و خرید جهیزیه و ..... دیگر به لیست مخارج خانوار نیز افزوده می گردد.

در سال های اخیر نیز به دلیل مشکلات اقتصادی دولت که مثل همیشه به دلیل درآمدزا نبودن آموزش و پرورش بر این ارگان حیاتی و شریان اصلی جامعه و کشور تاثیر گذاشته و علاوه بر عدم توانایی تامین هزینه سرانه مدارس و پرداخت حتی پول آب و برق و گاز مصرفی ، چه برسد به تجهیز و نوآوری در مدارس ، شاهد عدم پرداخت پاداش پایان خدمت پیش کسوتان بزرگوار و یا پرداخت های بسیار ناچیز آن هم در فاصله های دو سه ساله که سبب از بین رفتن ارزش ریالی این پاداش می گردد و همچنین قدرت ابتکار عمل و سرمایه گذاری موثر را از خانوار می گیرد ، نیز هستیم.

در تمام کشورهای مترقی دنیا به آموزش و پرورش به عنوان سرمایه گذاری نگریسته و نیک می دانند هرچه در این زمینه هزینه شود در پویایی و توسعه ی اقتصادی ، فرهنگی ، آموزشی و.... جامعه تاثیرگذار خواهد بود. بعد از جنگ جهانی دوم که تمام زیر ساخت های ژاپن از بین رفت تنها قشری که سعی شد وارد مقوله ی جنگ نگردیده و برای تربیت نسل آینده و دوباره سازی کشورشان محفوظ بماند معلمان بودند. همچنین باور دارند که ما باید خانه هایمان را کوچک و مدارس مان را بزرگ و مترقی بسازیم و بررسی کلاس های درس و مدارس آنها این روند صعودی و کیفیت بخشی را به نیکی به ما نشان می دهد.

حال شما به کلاس های درس و مدارس ما در مدارس عادی و دولتی نیک بنگرید و ببینید از زمان پدران ما تا به حال چه تغییراتی در آن صورت گرفته است؟؟؟ و یا از لحاظ تدوین و محتوای آموزشی کتب درسی تا همین چند سال قبل هنوز هم همان کتاب هایی را که سی سال قبل تدوین شده بود در مدارس مان تدریس می نمودیم.

حال شما دانش آموز امروزی را که با فناوری های نوین و امروزی و روحیات و خلاقیت های خاص همراه است را چگونه در این کلاس های تنگ و تاریک و بی روح و بی امکانات می خواهید مستعد و بارور سازید؟؟؟ و آیا زمان آن نرسیده است که در بحث تخصیص بودجه دولت مردان ما از اشتباهات گذشته خود درس گرفته و نگاه متفاوتی به آموزش و پرورش ما که حدود 15 میلیون نفر جمعیت دانش آموز و معلم را در خود گنجانده ، داشته و به جای نگاه مصرفی به این نهاد مقدس ، به چشم سرمایه گذاری به آن بنگرند؟؟؟؟

سی و چند ساله ی گذشته به ما درس های خوبی آموخته و اکنون با بررسی وضعیت موجود و دستاوردهای فعلی به این نتیجه می رسیم که بایست تغییر رویه بدهیم و در 15 آذر ماه که بحث تخصیص بودجه در مجلس شورای اسلامی قرار است انجام گیرد ، با رایزنی های گسترده در بین نمایندگان محترم مجلس و نهادهای نظارتی و تصمیم گیری و حتی با هماهنگی مقام معظم رهبری که همیشه نگاه نیکو و مثبتی به بحث آموزش و پرورش کشور داشته اند، طرحی نو در انداخته و برای اولین بار حق واقعی آموزش و پرورش را پرداخته تا با ایجاد تغییرات مثبت ، نه دیگر شاهد چنین وقایع تلخ و ناگواری در بین فرهنگیان ، و نه شاهد دو یا چند شغله بودن معلمان عزیز و عدم کارآیی مناسب و صد درصدی ایشان و نه شاهد معضلات و کاستی های فضای فیزیکی و آموزشی مدارس و فقدان ساختارها و امکانات مناسب جهت پرورش نسل آینده باشیم.

گرچه برخی دولت مردان ما آقازاده هایشان در مدارس خاص تهران و یا شاید خارج از کشور ادامه تحصیل داده و از نزدیک هیچ کدام از موارد مذکور را درک نمی کنند اما مردم و سایر مسئولان فهیم و متعهد و دلسوز ما قطعا به نیکی می دانند که اگر می خواهیم در آینده نسلی متفاوت و در جامعه توسعه و آبادانی همه جانبه و پایدار داشته باشیم ، بایست امروز نوع نگاهمان را به مقوله آموزش و پرورش تغییر داده و به قول وزیر جدید این ارگان جناب فخرالدین دانش آشتیانی که به همراه دکتر نجفی بزرگوار، مایه امید جامعه فرهنگیان هستند، آموزش و پرورش را همانند برجام تبدیل به یک دغدغه ی ملی نموده تا به زودی شاهد تصمیم گیری های مناسب و حصول نتایج سازنده و ذی قیمت باشیم.

و من الله التوفیق و الهدایه

------------------------

https://telegram.me/joinchat/CLYsBzyBF5LmmSlBUjU4gw